Wordt REACH nog in Nederlandse wetgeving omgezet?
Nee.
Omdat REACH een verordening is, geldt deze rechtstreeks in alle landen van de Europese gemeenschap (tevens in de EER landen Noorwegen, Liechtenstein en IJsland) en wordt deze niet eerst omgezet in eigen nationale wetgeving. Daarmee zijn de regels voor iedereen in de EG-EER hetzelfde.
Wel moeten lidstaten het handelen in strijd met REACH in eigen wetgeving strafbaar stellen. In Nederland is dit gedaan door in artikel 9.3.3 van de Wet milieubeheer (Wm) op te nemen dat het handelen in strijd met REACH verboden is. Hiermee kunnen inspectiediensten op grond van zowel de Wm als de Wet economisch delicten (WED) sancties opleggen bij overtredingen.
Wat is er veranderd in de wetgeving?
De REACH-verordening vervangt ruim zestig bestaande Europese richtlijnen en verordeningen. De volgende regelgeving is vervangen:
- Verbodsrichtlijn (richtlijn 76/769/EEG) per 1 juni 2009
- Bestaande-stoffenverordening (verordening 793/93/EEG) per 1 juni 2008
- Richtlijn veiligheidsinformatieblad (richtlijn 91/155/EEG) per 1 juni 2008
De Stoffenrichtlijn (67/548/EG) is gewijzigd en veel verplichtingen daaruit zijn opgenomen in de REACH verordening (EG 1907/2006) en de CLP verordening (EG 1272/2008). Bepaalde instrumenten, zoals de kennisgevingplicht voor Nieuwe Stoffen (zie ELINCS Stoffen), zijn daarmee niet meer nodig. Om die reden is een groot deel van de Wet milieugevaarlijke stoffen (WMS) vervangen door REACH. De onderdelen van de WMS die niet in REACH zijn geregeld, zijn opgenomen in hoofdstuk 9 van de Wet Milieubeheer. Het ministerie van I&M (destijds VROM) heeft al deze wijzigingen overzichtelijk weergegeven in het informatieblad ‘REACH komt, WMS gaat ‘.
Hoe zit het met de bepalingen voor Cadmium uit het (vervallen) Cadmiumbesluit, het Besluit beheer Elektrische en elektronische apparaten en de RoHS richtlijn. Gelden die nog steeds nu bijlage XVII van REACH ook verbodsbepalingen over Cadmium bevat?
De bepalingen uit het Cadmiumbesluit zijn vervallen. De verbodsbepaling uit REACH is rechtstreeks werkend en geldt voor een groep producten en toepassingen. De voorwaarden waaronder de toepassing van Cadmium is toegestaan staan in punt 23 van bijlage XVII. Het Besluit beheer Elektrische en elektronische apparaten en de RoHS richtlijn bevatten specifieke bepalingen voor elektrische en elektronische apparaten. Deze bepalingen gelden nog steeds.
Welke stoffen hebben een beperking (restrictie) onder REACH?
Stoffen die opgenomen zijn in bijlage XVII van REACH. Zie voor de huidige lijst van stoffen.
Een beperking (restrictie) kan gelden voor het in de handel brengen of gebruiken van stoffen/ mengsels, maar sommige ook voor het in de handel brengen van voorwerpen.
Mag ik voorwerpen die rubber of kunststof onderdelen bevatten na 27 december 2015 in de handel brengen?
Op verzoek van de Commissie is ECHA gestart met een voorlopige evaluatie van rubbergranulaat: lees meer
Aan rubber en kunststof onderdelen worden extra eisen gesteld als deze bij normale of redelijkerwijs te verwachten gebruiksomstandigheden, direct, langdurig of herhaald kortdurend in contact komen met de menselijke huid of de mondholte. In vermelding van bepaling 50 (50.5 t/m 50.8) in bijlage XVII van de REACH Verordening staat dat deze voorwerpen niet voor levering aan het grote publiek in de handel mogen worden gebracht wanneer deze rubber of kunststof onderdelen één van een of meer van de in de lijst opgenomen paks boven een concentratie van 1 mg/kg (0,0001 gewichtsprocenten van dat onderdeel) bevatten. Speelgoed of kinderverzorgingsartikelen mogen niet meer dan 0.5 mg/kg bevatten.
Het bovenstaande geldt voor alle voorwerpen waaraan de consument kan worden blootgesteld; het maakt niet uit van welk soort rubber of kunststof die gemaakt is.
Momenteel is niet duidelijk of rubbergranulaat van gemalen autobanden, toegepast als infill in kunstgrasvelden onder deze REACH Verordening valt. Het Europees Chemicaliën Agentschap (ECHA) is bezig met het opstellen van een richtlijn. In deze richtlijn komt naar voren wat wel/niet onder deze REACH restrictie valt. De verwachting is dat deze binnen enkele maanden (zo mogelijk eerder) zal worden gepubliceerd. Als er nadere informatie is, zal de REACH Helpdesk u hierover opnieuw berichten. Voor vragen kunt u daar ook terecht.
Het RIVM heeft eerder geconcludeerd dat er bij het sporten met rubberkorrels ingestrooide kunstgrasvelden geen gezondheidsrisico is te verwachten door blootstelling aan paks en weekmakers. Een en ander is na te lezen op de website van het RIVM.
Bureau Risicobeoordeling en onderzoeksprogrammering (BURO) van de NVWA heeft in het rapport ‘PAKs in rubber tegels en andere ondergronden voor speelplaatsen’ van april 2014 geconcludeerd dat zij ervan uitgaat dat het risico tot een PAK-gehalte van ca. 50 mg/kg verwaarloosbaar is.
NB
Bij wijze van afwijking is bovenstaande niet van toepassing op voorwerpen die vóór 27 december 2015 voor het eerst in de handel zijn gebracht!
Tenslotte is het verstandig om de bepaling in de gaten te houden. Uiterlijk 27 december 2017 zal de Europese Commissie de grenswaarde namelijk opnieuw bezien in het licht van nieuwe wetenschappelijke informatie. Hieronder valt informatie over de migratie van pak's uit voorwerpen en de beschikbaarheid van alternatieve grondstoffen.
Op 21 december 2015 heeft de Europese Commissie schriftelijk aangegeven dat het nog niet duidelijk is of rubber infill materiaal voor kunstgrasvelden wel of niet onder de entry 50 in REACH Annex XVII vallen. De Europese Commissie heeft aangeven dat de individuele lidstaten zelf kunnen bepalen of handhavingsmaatregelen nodig zijn. De Nederlandse CA zal vanuit praktisch oogpunt geen bezwaren opwerpen tegen de interpretatie dat rubber infill voor kunstgrasvelden beschouwd wordt als een mengsel. Daarmee valt deze toepassing niet onder de restrictie. Nederland hoopt dat in het kader van de herbeoordeling, die in 2017 wordt verwacht, deze benadering kan bijdragen aan een goede langetermijnoplossing.
Hierbij de Nederlandse reactie die 13 januari is ingebracht op het voorstel van de Commissie.